مادرم ام البنین

«خدا، ضامن روزی»

بکر بن صالح می گوید:
«کَتَبْتُ إِلَی أَبِی الْحَسَنِ علیه السلام أَنِّی اجْتَنَبْتُ طَلَبَ الْوَلَدِ مُنْذُ خَمْسِ سِنِینَ وَ ذَلِکَ أَنَّ أَهْلِی کَرِهَتْ ذَلِکَ وَقَالَتْ إِنَّهُ یَشْتَدُّ عَلَیَّ تَرْبِیَتُهُمْ لِقِلَّهِ الشَّیْ ءِ فَمَا تَرَی فَکَتَبَ علیه السلام إِلَیَّ اطْلُبِ الْوَلَدَ فَإِنَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَ یَرْزُقُهُم.»

«در نامه ای به امام کاظم علیه السلام نوشتم پنج سال است که از بچه دار شدن خودداری می کنم وخانمم بچه دارشدن را ناپسند می شمارد و می گوید: تربیت او به سبب فقر، دشوار است. نظر شما چیست؟ حضرت علیه السلام برای من نوشت: فرزند بیاورید که روزی او با خداوند است.»
«مستدرک الوسائل، ج 14، ص173»