مادرم ام البنین

“توکل، شرط پیروزی”

آیت‌الله جوادی آملی

امیر مؤمنان سلام الله عليه رهنمودهای نظامی خود را با یادکرد اساسی ترین شرط پیروزی به پایان می‌برد:"وَ اعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ.”

آن حضرت علیه السلام اصول نظامی منهای نصرت الهی را کارساز نمی‌داند.مؤمنان کارآزموده،چشم امید به الطاف ویژه الهی دارند،تا بر دشمن درون و بیرون خود پیروز شوند؛لیکن توکل بر خدا هنگامی معنا می‌یابد که مقدمات کار را فراهم آورند.

خدا با این جمله که پیروزی از آن اوست:"وَ مَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ"بر توکل و یاری جویی از خود تأکید می‌کند؛نیز شرط یاری اش را حرکت در مسیر الهی می‌خواند:"يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ”
و هنگامی که همه شرایط فراهم آمدند،خدای سبحان متوکلان را به گونه ای ياری می‌کند که کسی در غلبه بر آنان توان نداشته باشد:"إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ.”

حضرت امیرمؤمنان “سلام الله علیه” در این خطابه با تأکید بر اصل توکل به فرزندش می‌فرماید هنگامی که استوار شدی و دندانهایت را به هم فشردی و تیزبین و بلند همت گشتی و از زرق و برق سلاح دشمن نهراسیدی،بدان که پیروزی،تنها از سوی خداست،پس به امدادهای غیبی و کمک های آسمانی اعتقاد داشته باش.